Echt melodyja (tłum. Co mi w duszy gra)

Bez wyjŏzd Kaj pole niy je ôd kopaniŏ, Tukej aji niy kartŏfli. Klara niy blynduje jak trza, Na hercklekoty aże się zbiyrŏ. Za winklym widać bimba, Dycht połnŏ, pewno bambry jadōm na blajba. Kaj je te katowickie larmo? Kaj nikiszowe rōuzy? Jŏ niy ôddōm tego za darmo, Co bych mioł sōm stawioć glajzy. Świadkym mje bebok, Heksa i inksze diŏbły, Że gryfny je tyn wosz plac, Ino jŏ je rŏd, coby mie do dōm wiodły.

Wyjechałam do miejsca Gdzie pola wykopków nie znają. Ani nawet ziemniaków nie ma, Nawet słońce inaczej świeci, Aż żale serce ściska. Za rogiem widać tramwaj, Jest pełny, chłopy jadą do domów. Gdzie ten katowicki gwar? Gdzie te nikiszowskie róże? Nie zostawię ich, Nawet gdybym miała sama szyny kłaść do nich. Klnę się na beboka, Heksy i inne demony, Że chociaż ładne to Wasze miejsce, Ja tylko pragnę, żeby mnie te szyny do domu zawiodły.

Laura Zawora

Wojciech Kostka