***(Bebok, co nocy po klyncie sie skrado)
- Nadiia Mamich
- 6 gru
- 1 minut(y) czytania
Bebok, co nocy po klyncie sie skrado,
W starym zaułku zgryfno giychto szado.
W szumie lisciów, w cieniu za płotym,
Czeko na bajtla, co uciykł mu lotym.
Oczyska jak wungiel we mgle sie bluszczą,
Gdy śpiōncy ludzie w chałupach chrapią.
Na małe szkrabki syćko wzroki godzi,
Jak bajtel po izbie bosem nóżkom brodzi.
Czy straszy? A może ino sie szuńko?
Ze snów bajtliwisk bierze ich ciutko.
Bebok sie chowo, a noc go prowadzi,
Bo z bajtlich marzeń niy chce sie wyłazić.
